Appelazijn is een biologisch product dat gemaakt wordt door gist te combineren met appels. Hierna fermenteert de alcohol doordat bacteriën worden toegevoegd aan het azijnzuur in een concentratie van 5 tot 6%.
Het middeltje kan erg goed zijn voor de gezondheid en kan vele voordelen hebben, zoals het verminderen van de eetlust, en de reinigende werken op de nieren.
Maar appelazijn kan echter ook negatieve bijwerkingen veroorzaken, met name wanneer het overmatig wordt gebruikt.
Hieronder zullen wij dieper ingaan op eventuele negatieve gevolgen van het (overmatig) gebruik van appelazijn.
Inhoud
4 bijwerkingen van appelazijn
- Kan de leging van de maag vertragen.
- Tast het tandglazuur aan.
- Kan leiden tot een verlaagde concentratie van kalium in het bloed en botverlies
- Negatieve gevolgen voor de huid
#1 Appelazijn kan de leging van de maag vertragen
Er is aangetoond dat appelazijn de snelheid waarmee voedsel de maag verlaat, vertraagt. Dit kan de symptomen van gastroparese verergeren en de controle van de bloedsuikerspiegel bemoeilijken voor mensen met type 1-diabetes.
Appelazijn helpt namelijk bloedsuikerpieken te voorkomen door de snelheid waarmee voedsel de maag verlaat en in het lagere spijsverteringskanaal terechtkomt, te verlagen. Dit vertraagt de opname in de bloedbaan.
Dit effect kan echter de symptomen van gastroparese, een veel voorkomende aandoening bij mensen met diabetes type 1 verergeren. Bij gastroparese werken de zenuwen in de maag niet goed, waardoor het voedsel te lang in de maag blijft en niet in een normaal tempo wordt geleegd.
Symptomen van gastroparesis zijn onder andere een opgezette buik, brandend maagzuur, een opgeblazen gevoel en misselijkheid. Voor type 1-diabetici die gastroparese hebben, is de timing van insuline bij de maaltijden zeer uitdagend, omdat het moeilijk te voorspellen is hoe lang het duurt voordat het voedsel wordt verteerd en geabsorbeerd (1).
#2 Appelazijn tast het tandglazuur aan
Van zure voedingsmiddelen en dranken is aangetoond dat ze het tandglazuur kunnen beschadigen. Het azijnzuur in appelazijn kan het tandglazuur verzwakken en leiden tot verlies van mineralen en tandbederf.
Naar frisdranken en vruchtensappen is meer uitgebreid onderzoek gedaan dan naar voedingsmiddelen, maar sommige onderzoeken tonen aan dat het azijnzuur in azijn ook de potentie heeft om het tandglazuur kan beschadigen.
In een laboratoriumonderzoek werd het glazuur van de verstandskiezen ondergedompeld in verschillende soorten azijn met een pH-waarde tussen 2,7 en 3,95. De azijnsoorten leidden na vier uur tot een verlies van 1-20% aan mineralen uit de tanden (2).
Belangrijk is dat dit onderzoek werd gedaan in een laboratorium en niet in de mond, waar het speeksel helpt de zuurgraad te bufferen. Desalniettemin is er enig bewijs dat grote hoeveelheden azijn een tandheelkundige erosie kunnen veroorzaken.
Zo heeft een casestudy aangetoond dat het ernstige tandbederf van een 15-jarig meisje werd veroorzaakt door het consumeren van één kopje (237 ml) onverdunde appelazijn per dag als hulpmiddel bij het gewichtsverlies.
#3 Appelazijn kan leiden tot een verlaagde concentratie van kalium in het bloed en botverlies
Op dit moment zijn er geen gecontroleerde onderzoeken naar de effecten van appelazijn op het kaliumgehalte in het bloed en de gezondheid van de botten.
Desalniettemin, wordt er gespeculeerd dat te veel appelazijn kan lijden tot een verlaging van kalium levels in het bloed. Het wetenschappelijk bewijs is hier echter erg beperkt voor en dus meer onderzoek is nodig.
Wel is er een geval bekend van een laag kaliumgehalte in het bloed en botverlies, dat werd toegeschreven aan een grote doses appelazijn die gedurende een langdurige periode werden ingenomen.
Een 28-jarige vrouw consumeerde zes jaar lang dagelijks 250 ml appelazijn verdund in water. Ze werd in het ziekenhuis opgenomen met een laag kaliumgehalte en andere afwijkingen in de bloedchemie (3).
Bovendien werd bij de vrouw osteoporose vastgesteld, een aandoening van broze botten die bij jongeren zelden voorkomt. Dokters die de vrouw behandelden veronderstellen dat de grote dagelijkse doses appelciderazijn hebben geleid tot het uitlogen van mineralen uit haar botten om de zuurgraad van haar bloed te bufferen.
De dokters merkten ook op dat een hoog zuurgehalte de vorming van nieuw bot kan verminderen.
Hierbij moet wel gezegd worden dat de hoeveelheid appelazijn in dit geval veel meer was dan de meeste mensen zouden consumeren in een enkele dag, en daarbij deed deze vrouw dit jaren lang, iedere dag.
#4 Appelazijn heeft negatieve gevolgen voor de huid
Aangezien de consensus is dat het aanbrengen van appelazijn op de huid voordelen kan hebben, wordt dit ook door sommige mensen gedaan.
Maar het is onduidelijk of appelazijn op zich al een verzorgend effect heeft op het vochtgehalte op de huid.
Over het algemeen is de overgrote meerderheid van de huidverzorgingsclaims met betrekking tot appelazijn niet getest, en is hier dus geen bewijs voor.
Daarentegen, te veel appelazijn of een te hoge concentratie azijn in het middel kan echter ook vervelende gevolgen hebben.
Het aanbrengen op de gevoelige huid en overmatige consumptie (vooral van onverdunde) azijn kunnen leiden tot beschadiging van het weefsel.
Verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat dankzij de hoge zuurgraad van appelazijn het bijtend kan zijn op de huid. Met name langdurig gebruik kan leiden tot lichte huidirritatie tot aan ernstige huidreacties.
Daarbij kan onverdund azijn zelfs leiden tot brandwonden. Er zijn vele anekdotes bekend van brandwonden veroorzaakt door het aanbrengen van appelazijn op de huid, hier is dus ook meer onderzoek voor nodig om harde conclusies te kunnen trekken.
Als je appelazijn zou willen aanbrengen op de huid, voor welke reden dan ook, let dan vooral op dat je dit niet te frequent doet en het azijn genoeg verdund.
Bronnen
(1) Lhotta, K., Hofle, G., Gasser, R., & Finkenstedt, G. (1998). Hypokalemia, hyperreninemia and osteoporosis in a patient ingesting large amounts of cider vinegar. Nephron, 80(2), 242.
(2) Willershausen, I., Weyer, V., Schulte, D., Lampe, F., Buhre, S., & Willershausen, B. (2014). In vitro study on dental erosion caused by different vinegar varieties using an electron microprobe. Clinical laboratory, 60(5), 783-790.
(3) Hlebowicz, J., Darwiche, G., Björgell, O., & Almér, L. O. (2007). Effect of apple cider vinegar on delayed gastric emptying in patients with type 1 diabetes mellitus: a pilot study. BMC gastroenterology, 7(1), 46.
